Jest taka piękna! Odkąd pamięta zawsze stała Na toaletce obok lustra W białych baletkach wychylona W powietrzu wychylona nóżka Nudziła się wśród bibelotów Kurz wyłapując w suknię złotą I tylko z dołu perski dywan Czasem jej puszczał perskie oko REF.:Laleczka z saskiej porcelany Twarz miała bladą jak pergamin Nie miała taty ani mamy I nie tęskniła ani ani Aż dnia pewnego na komodzie Przesliczny książe nagle stanął Kapelusz miał w zastygłej dłoni I piękny usmiech z porcelany A w niej zabiło małe serce Co nie jest taka prosta sprawą I śniła, że dla niego tańczy A on ukradkiem bije brawo REF.: Laleczka... Jej siostrą była dumna waza A bratem zabytkowy lichtarz Laleczka z saskiej porcelany Maleńka śliczna pozytywka Lecz jakże kruche bywa szczęście W nietrwałym świeci z porcelany Złośliwy wiatr zatrzasnął okno I książe rozbił się na amen I znowu stoi obok lustra Na toaletce całkiem sama I tylko jedna mała kropla Spłynęła w dół po porcelanie REF.: Laleczka z saskiej porcelany Twarz miała bladą jak pergamin Na zawsze odszedł ukochany A ona wciąż tęskniła za nim