Kup Maskotka Pies Husky w kategorii Maskotki, pluszaki, przytulanki dla dzieci na Allegro- Najlepsze oferty na największej platformie handlowej. Kup Teraz!
Istnieją rasy psów, które wyglądają jak maskotki i które z przyjemnością byśmy przytulili. Są też rasy psów, które wyglądają zupełnie, jak małe niedźwiedzie! Oto ich najlepsze przykłady!Natura często zaskakuje nas zwierzętami, które bardzo przypominają inne gatunki. W tym artykule przyjrzymy się uroczym psom, które wyglądają zupełnie jak które wyglądają jak niedźwiedzieChociaż istnieją dorosłe psy, które wciąż przypominają wyglądem niedźwiedzie, większość ras wygląda jak one jedynie, gdy są szczeniętami. Jednak są tak urocze, że mimo wszystko warto się nimi zainteresować!Szczenięta Chow ChowRasa ta jest przykładem psów, które wyglądają jak niedźwiedzie nawet, gdy dorosną. Musimy przyznać, że jest to jedna z najbardziej wyjątkowych ras, jakie kiedykolwiek widzieliśmy. Chociaż są równie piękne, gdy są duże, to szczenięta chow chow wyglądają jak maleńkie niedźwiedzie do których po prostu trzeba się nowofundlanda – małe niedźwiedzieChociaż nie tylko czarny kolor tych psów nadaje im niesamowitego podobieństwa do niedźwiedzi, ich umaszczenie z pewnością pomaga. Rasę tę można pomylić z niedźwiadkiem ze względu na jej kolor, długą sierść oraz kształt pyszczka i ciała. Są takie słodkie!Mieszanka owczarka niemieckiego, akity i corgiRasa łączy geny od trzech różnych ras, a zdjęcia szczeniąt pobiły cały świat. Niektóre osoby przeprowadziły nawet badania, aby wyhodować ich więcej i nadać rasie nazwę. Jest to obecnie w toku i mamy nadzieję, że próby będą kontynuowane – to naprawdę piękne psy!PudlePrzez portale społecznościowe przewinęło się wiele zdjęć szczeniąt brązowych pudli. Gdy postawi się je obok pluszowego misia, często trudno jest je odróżnić. Są urocze! Nawet ich sierść jest podobna do tej pluszowego misia. Ponadto ich czarne oczy wydają się być przyszyte, tak jak oczy miniaturowe – malutkie niedźwiedziePsy te wyglądają zazwyczaj, jak małe lisy, gdy są już dorosłe. Jednakże, niezależnie od tego, czy są białe czy brązowe, jako szczenięta wyglądają jak niedźwiedzie, którym przydałoby się przytulenie!GoldendoodlePsy rasy goldendoodle to, jak zapewne już zgadłeś, połączenie golden retrievera z pudlem. Gdy są szczeniętami można je pomylić z uroczą maskotką (dopóki się nie poruszą!). Ich piaskowa, kręcona sierść i idealne, okrągłe, czarne oczy sprawiają, że wyglądają jak zabawki. Dodatkowo, dzięki zaokrąglonym pyszczkom i spiczastym uszom przypominają też małe niedźwiedzie, które z przyjemnością zabrałbyś ze sobą do inne zwierzę nie przypomina niedźwiedzia polarnego bardziej niż szczenię samojeda! W zależności od okazu prawdopodobne jest, że podobieństwo to pozostanie w miarę dorastania psa. Tak czy inaczej, samojed bez wątpienia jest pięknym i wyjątkowym zwierzęciem!Mastif tybetańskiNie wiemy, ile niedźwiedzi żyje w Tybecie, ale jesteśmy pewni, że ten szczeniak bardzo je przypomina! Ze względu na umaszczenie i wygląd trzeba spojrzeć na niego dwa razy, aby upewnić się, że to szczeniak, a nie kaukaskiTo jedno z największych szczeniąt, jakie można znaleźć! Jednak jego pysk i ciało wyglądają, jakby należały do o wiele większej i bardziej drapieżnej, rodziny. Niektórzy twierdzą nawet, że owczarki kaukaskie przypominają trochę lwa. Nie ma wątpliwości, że gdy po raz pierwszy zobaczysz tę rasę nie będziesz wiedzieć, czy podejść, aby ją pogłaskać czy może lepiej uciec ze strachu!Mieszanka szpica wilczego i amerykański pies eskimoskiNie wiemy, czy osoby, które stworzyły te psy miały na myśli konkretny wygląd, czy też jest to czysty przypadek. Jednakże, nie ma wątpliwości, że bardzo przypominają niedźwiedzie. Chciałbyś mieć takiego psa w domu? My też!Szczenięta Akity – małe niedźwiedziePodobnie jak w przypadku szpica miniaturowego, szczenięta Akity są niezwykle podobne do niedźwiedzi. Jednak w miarę dorastania zaczynają przypominać wilki. Co myślisz o tych naprawdę wyjątkowych zwierzętach? Natura nigdy nie przestanie nas zadziwiać!To może Cię zainteresować ...
Rasa może być odczuwalnie droższa niż szpic japoński. Pies z renomowanej hodowli przeważnie kosztuje 5500 – 12 000 zł. Górna granica cenowa jest trudna do jednoznacznego ustalenia. Rasa może niekiedy kosztować ponad 15000 zł, a wybitny szczeniak z uprawnieniami do brania udziału w wystawach niejednokrotnie kosztuje jeszcze więcej.
Historia rasy Dawniej prawie każda rodzina robotnicza z północnej Anglii miała bedlington terriera – to z tamtych czasów pochodzą niezbyt wyszukane epitety jak 'pudel dla biednych' czy 'pociecha górnika'. Na szczęście, już o nich zapomniano, a nazwa 'owieczka' wciąż jest w obiegu! Urodzony w Northumberland Ten brytyjski terier o wyglądzie niedużej owieczki pochodzi z okolic miejscowości bedlington w Northumberland, hrabstwie północnej Anglii leżącym już przy granicy ze Szkocją. Do jego powstania niewątpliwie przyczynił się dandie dinmont terier i pudel, choć pewno po charcie angielskim whippecie odziedziczył charakterystyczną sylwetkę i lekki zwinny ruch gazeli. Psy te od stuleci wrosły w brytyjski krajobraz, a w końcu XVIII wieku było ich tyle, że rozpoczęto rejestrację nowo narodzonych szczeniąt, by móc później wystawić im prawidłowe rodowody. Ulubieniec górników Od początków Bedlington Terrier był ulubieńcem górników, który z zapałem tępił szczury w ich domach i w kopalniach. Ceniono go także jako psa myśliwskiego, gdyż ten wytrzymały pies o silnych mięśniach mierzył się bez wahania z zającami, lisami a nawet borsukami. Podczas łowów na drapieżniki bedlington był nawet odrobinę lepszy od Foksteriera, gdyż wedle powszechnej opinii był bardziej opanowany. Ale na tym nie koniec – dzięki sporemu udziałowi krwi charta i związanej z tym budowie bedlington Terier z powodzeniem startował w wyścigach. Od izb biedaków po dworskie salony W jaki sposób jednak górniczy "pies do wszystkiego" stał się pieskiem do towarzystwa i kanapowcem, jakim jest dzisiaj? To bardzo proste – bedlington terier podbił serce brytyjskiego High Society. Wypierany z izb biedaków przez coraz to inne rasy stał się interesującym obiektem zainteresowania dla ekscentrycznych arystokratów. To dzięki ich zabiegom hodowlanym zmienił nieco sylwetkę, uzyskując dłuższą szyję i bardziej harmonijny wygląd, podkreślony jeszcze nietypowym strzyżeniem. Pierwszy klub rasy założony został w 1869 roku, a wkrótce potem bedlington terier wybrał się na podbój innych krajów: Kanady, USA, Niemiec i Holandii. Wszędzie zagrzał miejsce, ale nigdzie nie zdobył szerszej popularności i gdyby nie jego niecodzienny wygląd, pewno dawno by już o nim – niesłusznie – zapomniano. Żywy sygnalizator Angielscy górnicy cenili sobie bedlington teriera nie tylko za jego zapał w zwalczaniu szkodników i talent kłusownika, i nie za wyszukany wygląd (ich psy wyglądały daleko mniej fikuśnie niż dzisiejsze bedlingtony), ale i za... umiejętność przewidywania burzy. Psy te umiały ponoć przewidzieć burzę z piorunami na kilkadziesiąt minut przed pierwszymi błyskawicami – a ulewa z piorunami była wówczas prawdziwym niebezpieczeństwem dla prymitywnych 'biedaszybów'. Opis * Przyciągający wzrok wygląd * Gruszkowata głowa * Błyszczące i głęboko osadzone oczy * Mocno wysklepione lędźwie * Obfity włos w drobnych loczkach * Wysokość w kłębie około 41 cm, przy czym suki mogą być nieco niższe, a psy nieco wyższe od tej wielkości * Waga: 8,2 do 10,4 kg * Przeciętna długość życia: 12 lat Charakter W owczej skórze ukrywa się pies energiczny, pełen temperamentu. Plusy: * Bardzo serdeczny * Kocha zabawę * Wesoły * Żywy * Pewny siebie * Łagodny – jeśli spokojny * Odważny i porywczy – jeśli pobudzony Minusy: * Bywa uparty * Silny instynkt myśliwski * Bywa zadziorny wobec innych psów Jeśli będziemy w nim widzieć jedynie żywą przytulankę, to niebezpiecznie nie docenimy jego żywego temperamentu. Przepełnia go energia, jest porywczy i bez wahania postawi wszystko na jedna kartę, ale potrafi pokazać się także i z łagodniejszej, serdeczniejszej strony – bedlington to prawdziwa mieszanka łagodności i właściwej terierom porywczości. Najlepiej porozumie się z panem czy panią, którzy będą mieli charakter równie pełen przeciwieństw i którzy dzięki temu lepiej zrozumieją skomplikowana duszę bedlington teriera... Za grosz nie ma w nim wstydliwej nieśmiałości, o którą łatwo by podejrzewać drobną owieczkę. Pomimo swego wyglądu bedlington terier jest raczej rozrabiaką, który nie wie, co to strach czy nerwowość i który dba o właściwą równowagę miedzy ciałem a duszą. Dość spokojny w domu, na spacerze jest raczej żywiołowy, gdyż tyle wokół interesujących rzeczy, tyle intrygujących zapachów... Uwaga, bedlingtony maja dość silny instynkt myśliwski i potrafią pogonić zwierzynę po śladzie! Sportowiec... Choć bedlington terier doskonale wpasował się w przypadłą mu od kilku dziesięcioleci rolę ulubieńca i maskotki szlachetnie urodzonych Brytyjczyków, to jednak wciąż ma w pamięci dawne, dobre czasy, kiedy to mógł swobodnie wypuszczać się na niezbyt legalne polowania i zachowywać się jak pełnoprawnemu członkowi barwnej rodziny terierów przystało. Bedlington terier jest urodzonym sportowcem – j ego muskularne ciało wymaga regularnego treningu. Od czasu do czasu trzeba mu tez zapewnić możliwość swobodnego wyhasania się bez smyczy. W spadku po charcich przodkach bedlington terier oddziedziczył upodobanie do biegów, błyskawicznie reaguje i zda się, że dysponuje zupełnie niespożytymi zapasami energii. Potrafi wykonywać olbrzymie susy i z łatwością przesadzi przeszkody, które będą nawet dwa razy wyższe od niego. ...i pieszczoch Po tak solidnej porcji ruchu i wysiłku na świeżym powietrzu, bedlington w końcu poczuje odrobinę zmęczenia i w mgnieniu oka przedzierzgnie się w pluszową przytulankę, rodzinnego pieszczocha, który będzie wodził rozkochanym wzrokiem za panem czy panią. Rzecz jasna, człowiek nie będzie się mógł oprzeć takiemu spojrzeniu i od razu schwyci psa w ramiona, by szeptać mu czule do ucha i pieszczotliwie drapać go głowie. Ważne tylko, by nie dać bedlington terierowi okręcić nas sobie wokół łapy – zezwolenie mu na wszystko sprawi, że łatwo wypaczymy mu charakter! Jak każdy terier, także i bedlington wymaga raczej twardej ręki przewodnika, ale nie pogodzi się z brutalnością czy przemocą. Dopóki nie uzna w przewodniku przywódcy i szefa, dopóty będzie głuchy na jego rozkazy. Niepowtarzalny Bedlington terier to miły pies domowy, który przywita z radością nie tylko członków rodziny, ale i znajomych, i będzie się wobec nich zachowywał nienagannie. Jest jednak i druga strona medalu – są to psy łagodne w kontaktach z innymi czworonogami, ale nie można wierzyć w to przesadnie... bedlington jest terierem z krwi i kości i za nic nie podda się przeciwnikowi, ani nie będzie próbował ucieczki. Zaczepiony (a niewiele trzeba, by uznał się za zaczepionego!) odkłada na bok całą swą łagodność jakiej nabył przez ostatnie dziesięciolecia i pełen furii bojowej staje do walki. Bedlington terier y były dość popularne w Polsce w latach siedemdziesiątych, ale potem – podobnie jak i w innych krajach kontynentu europejskiego – znikły z horyzontu i są dziś prawdziwa rzadkością. Pies i dziecko Bedlington terier jest psem uwielbiającym zabawę i chętnie zaprzyjaźni się z wszystkimi, podzielającymi jego podejście do życia. Dziecko w jego towarzystwie, czy bedlington w towarzystwie dziecka z pewnością nie bedą się ani chwili nudzić, a jeśli uda się wyciągnąć ludzi - wraz z dzieckiem – na spacer po podmiejskich łąkach, to szczęście bedlington teriera nie będzie miało granic! Pamiętać tylko trzeba, że dziecko nie będzie w stanie utrzymać tego żywiołowego teriera w ryzach – stąd spacery bez nadzoru dorosłych raczej nie wchodzą w rachubę. Pan jest tylko jeden Co prawda bedlington terier akceptuje i serdecznie traktuje całą rodzinę (wraz z kręgiem przyjaciół i bliskich znajomych), ale za swego pana uznaje tylko jedną, jedyną osobę. Ten kto zdobędzie serce bedlingtona, może być pewny, że mała owieczka zdecydowanie i sprawnie użyje zębów w jego obronie. Idealny właściciel Dobrych manier bedlington terier uczyć się musi w zasadzie od wczesnej młodości - przełom trzeciego i czwartego miesiąca będzie do tego najodpowiedniejszą porą. Bedlington zżyty ze swym przewodnikiem i akceptujący jego autorytet jest posłuszny, szybko się uczy i stanie na głowie, by usatysfakcjonować swego pana. W szkoleniu go pamiętać trzeba, że jak każdy terier wymaga prostych poleceń i zdecydowanej konsekwencji w ich egzekwowaniu. Zezwalanie na coś, co wczoraj było zabronione, to najlepsza droga do wyćwiczenia nieposłuszeństwa w psie. Niezależnie, czy to w mieście, czy poza nim, trzeba stanowczo unikać rozwijania w psie wrodzonego mu instynktu myśliwskiego. Strażnicy leśni nie znają się na żartach... Bedlington teriery wymagają regularnego i zgodnego z kanonami sztuki strzyżenia, by zachowały swój charakterystyczny wygląd – a to wymaga czasu i pieniędzy...Jeśli sądzicie państwo, że strzyżenie psa to tylko niepotrzebna fanaberia, to może rozejrzycie się za jakąś rasą mniej kłopotliwą w pielęgnacji włosa? Przed kupieniem psa tej rasy rozważcie państwo bardzo szczegółowo wszelkie za i przeciw. Trzeba tu uwzględnić nawet takie drobiazgi, jak i to, że bedlington terier ze swą wyszukaną figura mniej odpowiada potocznym wyobrażeniom o psie niż powiedzmy cocker spaniel czy owczarek niemiecki i komentarze typu 'no też coś, pierwszy raz widze owcę na smyczy', czy 'co ci ludzie zrobili z tym biednym pudelkiem' wcale nie należą do rzadkości, a wiele razy spotykałam się z ... me...me... Jeśli jesteście państwo pewni, że potraficie ścierpieć takie kąśliwe uwagi, to wszystko przed wami, ale jeśli macie porywczy charakter bedlingtona, zastanówcie się może raz jeszcze nad wyborem rasy... Należy: * Decydować się na psa tej rasy tylko po głębszym namyśle * Konsekwentnie go wychować * Zapewnić mu sportowe, zdrowe warunki życia * Przygotować się na częste i kosztowne wizyty w salonie fryzjerskim /gdzie trudno o jego profesjonalne strzyżenie, większości będzie to coś 'ala pudel '. * Odwzajemniać co najmniej w tym samym stopniu jego uczucie i przywiązanie. Nie wolno: * Zbyt często zostawiać go samego * Traktować go brutalnie * Być wobec niego zbyt wymagającym * Zaniedbywać go, gdy jego wygląd już nam się znudzi. Życie codzienne Typowa fryzura Bedlingtona wymaga wprawnego fryzjera... Co należy wiedzieć: * Chętnie będzie mieszkał nawet w bloku, jeśli tylko będzie miał dość ruchu na dworze * Niewiele szczeka * Doskonale zgadza się z innymi zwierzętami domowymi * Wymaga regularnej fachowej pielęgnacji sierści * Rzadki do nabycia * Niedrogi w utrzymaniu – gdyby nie ten fryzjer... Nie do wiary: terier, który nie szczeka po próżnicy! Zaniedbany, nie ostrzyżony i brudny pies jest żywym zaprzeczeniem idei bedlington teriera. Jeśli zdecydujemy się na takiego psa, to musimy także pogodzić się z koniecznością regularnego odwiedzania salonów fryzjerskich – jedynie prawdziwy zawodowiec umie uzyskać pożądany przez wzorzec rasy wygląd. Bujna, jedwabista czuprynka wymaga prawdziwego profesjonalizmu i poczucia estetyki. Warunki życia Bedlington terier nie wymaga zbyt wiele miejsca: ma raptem około 40 cm wzrostu i nie waży więcej niż dziesięć kilogramów. Dlaczego zatem nie trzymać go w mieszkaniu? Oczywiście, można, ale pod warunkiem, że codziennie będziemy w stanie zapewnić mu długi spacer, a wtedy pogodzi się nawet z niedużym mieszkaniem. Nie wystarczą mu trzy krótkie spacerki dziennie 'na siusiu'! Niedostatek ruchu sprawi, ze pies szybko przestanie być w dobrym nastroju, może zacząć być złośliwy i przejawiać zachowania destrukcyjne, by jakoś rozładować rozpierającą go energię. Jeszcze lepszy byłby dla niego dom z ogrodem, gdzie mógłby się wybiegać do woli. Ale uwaga – pies ten w żadnym stopniu nie nadaje się do budy! Niezbędny jest specjalny kącik w domu, w którym pies mógłby czuć się królem, a przede wszystkim gdzie byłoby mu wygodnie – bo bedlington ceni sobie wygody, zwłaszcza gdy musi zostawać na kilka godzin sam w domu. W młodości bedlington bywa zagrożeniem dla mebli, ale w miarę dorastania coraz mniej obchodzą go stołowe nogi, frędzle dywanu czy oparcia foteli... Posłanie psa powinno stać w miejscu dość spokojnym, ale z którego pies mógłby obserwować życie całego domu. Żywienie Układając jadłospis dla bedlington teriera trzeba zakładać dlań 150 do 180 gramów mięsa dziennie, 80 gramów warzyw i także 80 gramów gotowanego ryżu lub makaronu, a do tego niezbędny dodatek witamin i preparatów mineralnych. Najlepszym pomysłem jest założenie karmienia psa wyłącznie gotową karmą, gdyż bedlington akceptuje ją bez protestu. Wyżywienie bedlingtona nie powinno uwzględniać w żadnym wypadku ani resztek z posiłków ludzkich, ani karm dla psów niskiej jakości. Pokarmy te zawierają w sobie znaczne ilości związków miedzi, które są szczególnie niewskazane dla psów tej rasy ze względu na nieco odmienny metabolizm tego pierwiastka przez psy tej rasy. Zdrowie Bedlington terier nie jest nawet w części tak delikatny, jak sugerowałby to jego wygląd – wprost przeciwnie, jest dość odporny i wytrzymały. Zimą uwielbia długie spacery nawet w najostrzejszy mróz, a i z upałem dobrze sobie radzi. Rasa ta nie cierpi na jakąkolwiek ze szczególnie chorób uwarunkowanych genetycznie – z wyjątkiem dość częstej reakcji uczuleniowej na sole miedzi. W stanach Zjednoczonych i Kanadzie wydzielono nawet całe linie bedlingtonów cierpiących na Hepatitis wskutek nietolerancji zbyt dużych ilości miedzi w pokarmie, jest to szerząca się dziedziczna choroba wątroby, która polega na kumulowaniu w niej do marskości i atakuje system nerwowy. Podobne schorzenie u ludzi zostało nazwane Morbus Wilson. U młodych psów nie ma żadnych objawów choroby, zachowują się normalnie i nieświadomi zagrożenia właściciele dopuszczają je do rozrodu. Objawy zaczynają się w wieku 4-6 lat i powodują w niedługim czasie utratę psa. Leczenie polega na podawaniu medykamentów i przestrzeganiu odpowiedniej diety, jednak działa to na krótki czas. Od 1996 roku zastosowano badania krwi (testy DNA), którym poddawane są szczenięta. Inne problemy, to dziedziczne wady anatomiczne: deformacja mostka, wklęsłość i wypukłość żeber, wyczuwalne i widoczne złamanie ogona, wąsko do wewnątrz ustawione kły żuchwy co wiąże się z jej niedorozwojem, sporadycznie trafiające się tzw. Rybie oczy entropium i chroniczne łzawienie prowadzące do rudego zabarwienia sierści. Pielęgnacja Fryzura 'na bedlingtona' uchodzi w kręgach groomerów (zawodowych fryzjerów psów) za dowód szczególnej biegłości w fachu, zwłaszcza że źle ostrzyżony bedlington traci momentalnie charakterystyczny wyraz rasy. Oczywiście, można się tego podjąć także samemu, ale wymaga to czasu, cierpliwości i sprawnych rąk. Niezbędny jest do tego także specjalistyczny sprzęt – nożyczki fryzjerskie są dłuższe, ostrzejsze i cieńsze niż nożyczki domowe, charakterystyczna fryzura na uszach ( owe pompony! ) wymaga nie tylko biegłości w operowaniem nożyczkami, ale i specjalistycznej maszynki ręcznej lub elektrycznej. Podręczniki pielęgnacji zalecają, by włos na tułowiu był utrzymany stosunkowo krótko, by podkreślić charakterystyczne naturalne wygięcie linii grzbietu. Na grzbiecie włos powinien być nieco gęstszy niż na bokach, ogon powinien być starannie wymodelowany nożyczkami, tak by usunąć wszelkie odstające 'frędzle'. Kończyny powinny mieć kształt nienagannych słupków, idealnie równych na całej długości i... A może jednak lepiej pójść do fryzjera? Staranna fryzura głowy Głowa bedlington teriera jest polem do popisu dla prawdziwego groomera. Skomplikowane jest przystrzyżenie maszynką włosów na uszach, tak by zostawić dość włosa na owe słynne pompony, następnie skrupulatne przystrzyżenie maszynką (lub odpowiednimi nożyczkami – degażówkami) sierści na podgardlu, policzkach i pod żuchwą. Przód i wierzch głowy powinien – zgodnie z wzorcem – nabrać kształtu zaokrąglonego klina, co wymaga wielkiej staranności w modelowaniu przejścia od krótkiego włosa na policzkach do długiego, nastroszonego na czole i górnej części pyska. Czy to prawda, że... ...bedlington terier początkowo nazywał się inaczej? Prawda. Dzisiejsza nazwa pojawiła się dopiero około 1820 roku, wcześniej takiego psa nazywano – w zależności od regionu, w jakim występował – Rothbury, Rodberry, Northem Counties Terrier lub Northumberland Terrier. ...szczenięta rodzą się całkiem ciemne? Prawda. Ich czarna lub ciemnobrązowa sierść w niczym nie przypomina jasnego włosa rodziców. ...psy te nie umieją galopować? Wprost przeciwnie. Potrafią puścić się w szybki galop, ruszając się zwinnie i lekko, z elegancją właściwą krewniakom chartów. Hodowla Megi York(FCI) Maskotka piesek. 65,00 zł. Termin realizacji zamówienia: 15 dni roboczych. Jeżeli maskotka piesek ma być dodatkiem do zamówionych u nas pościeli, kocyków, rożków lub kokonów i uszyta z takich samych tkanin do kompletu, zaznacz poniżej odpowiednią opcję. Jeżeli mamy ją uszyć z zupełnie innych tkanin wybierz je z naszego wzornika Chociaż pies jest w stanie przystosować się niemalże do każdych warunków, powinniśmy zapewnić mu minimum komfortu i przestrzeni, w przeciwnym razie zwierzę nie będzie ani zdrowe, ani szczęśliwe. Jeśli Twoje mieszkanie jest małe, idealny będzie do niego mały pies. Mieszkasz w bloku lub w mieszkaniu o niewielkich rozmiarach i mimo wszystko chciałbyś mieć futrzanego przyjaciela? Idealny pies do małego mieszkania to bez wątpienia mały pies! Na jaką rasę się zdecydować? Podpowiemy Ci!Pies do małego mieszkania powinien być niewielkich rozmiarów, aby nie brakowało mu przestrzeni. Co więcej, o malucha łatwiej dbać. Nie wymaga on aż tak dużo ruchu ,jak duży pies i generalnie lepiej sprawdza się jako kanapowiec. Pamiętaj, że niektóre rasy po prostu nie nadają się do trzymania w zamkniętych do małego mieszkania – która rasa jest najlepsza?W momencie wyboru idealnego psa każdy z nas powinien kierować się kilkoma istotnymi czynnikami. Jednym z najważniejszych z nich jest bez wątpienia przestrzeń, jaką możemy zapewnić czworonogowi na co mieszkasz w mieście, zapewne Twoje mieszkanie nie jest tak duże jak dom ani nie posiada ogrodu, w którym futrzak mógłby swobodnie się wybiegać. W takim wypadku powinieneś rozważyć psa o małych rozmiarach, który świetnie zaadaptuje się na niewielu metrach że oboje – zarówno Ty, jak i pies – powinniście czuć się swobodnie. Duży pies w małym mieszkaniu nie będzie szczęśliwy. Co więcej, brak przestrzeni może wywołać w nim frustrację i przyczynić się do rozwoju różnych chorób związanych z brakiem psy są w stanie bez problemu przyzwyczaić się do każdych warunków, w jakich mieszka ich właściciel, nie oznacza to, że wszędzie będą się czuły komfortowo. Wyobraź sobie na przykład dużego owczarka niemieckiego, który poruszając się po niewielkim mieszkaniu strąca przedmioty, nie ma swobody do skoków ani do małego mieszkania – 5 idealnych rasZastanawiasz się nad zakupem albo adopcją psa do małego mieszkania? Poniżej znajdziesz listę pięciu ras, które idealnie sprawdzą się na niewielkiej przestrzeni. Którą z nich wybierzesz?1. Buldog angielskiBuldog angielski to, bez cienia wątpliwości, idealny pies do małego mieszkania! Chociaż charakteryzuje się mocną budową, jest malutki i – co najważniejsze – jest wielkim domatorem. Uwielbia spędzać dnie w czterech ścianach na długich drzemkach. Pochłaniają one go tak bardzo, że nawet nie zauważy, że wyszedłeś do ma co ukrywać, buldog angielski – który widnieje na zdjęciu otwierającym niniejszy artykuł – jest leniwym psem. Świetnie pasuje do osób, które również nie pałają miłością do długich spacerów i częstej aktywności na świeżym nie możemy wykluczyć codziennych wyjść za potrzebą i minimum ćwiczeń, aby piesek nie utył i nie zachorował. Niestety otyłość u buldogów angielskich jest schorzeniem coraz powszechniejszym. Pamiętaj też, że buldog szybko się męczy i źle znosi względu na rasę i rozmiar psa, trzeba być świadomym tego, że każdy z nich potrzebuje codziennych spacerów i pobudzających układ ruchowy PudelChociaż pudel (mamy tu na myśli głównie wersję miniaturową) jest przeciwieństwem buldoga, również świetnie sprawdza się jako towarzysz życia w małym mieszkaniu. Jest to jeden z nielicznych czworonogów, które nie roztaczają charakterystycznego zapachu więcej, jego miękkie i puszyste futerko jest przyjemne do przytulania. Na tym jednak nie koniec – pudel to pies, który nie linieje! Czy można sobie wymarzyć lepszego psa kanapowego, który nie pozostawi pod sobą kocyka z włosów?Należy jednak pamiętać, że pudelki to psy o dość dużym temperamencie, które muszą codziennie dobrze się wybiegać. Jeśli w domu nie masz wystarczająco dużo miejsca, zawsze pozostaje Wam pobliski który nie spali odpowiedniej dawki kalorii dziennie, może zmienić się w agresywnego niszczyciela Twoich mebli i kwiatków. Można takich zachowań uniknąć poddając szczeniaka odpowiedniej tresurze od najmłodszych miesięcy West Highland white terrierRozkoszny Westie to kolejny idealny pies do małego mieszkania, głównie ze względu na swój niewielki rozmiar. Jest to w miarę spokojne zwierzę o umiarkowanym temperamencie. Lubi spędzać długie godziny na drzemkach. Nimi też zapełnia sobie czas, gdy pozostaje przez cały dzień sam w Highland white terrier to pies rodzinny – uwielbia dzieci i zabawy z innymi czworonogami. Z drugiej strony nie jest zwolennikiem długich spacerów. Jedno czy dwa krótkie wyjścia w ciągu dnia w zupełności mu pies ten nie wymaga wiele opieki. Ponieważ jest mały, je niewiele, a jego grube i długie futerko nie potrzebuje specjalnych ani kosztownych zabiegów Shih tzuShih tzu to pies, który wygląda jak maskotka! Jest uroczy, zabawny i tak mały, że zajmuje naprawdę niewiele miejsca. Co więcej, zwierzę to jest tak spokojne, że przy swoim braku ruchu naprawdę bardziej przypomina pluszaka niż żywą shih tzu potrzebuje małych spacerów na co dzień. Wystarczy krótka przechadzka i kilka minut zabawy w aportowanie, a maluch zmęczy się tak, że prześpi resztę jednak, że jeśli zdecydujesz się na shih tzu w wersji długowłosej, będziesz musiał poświęcić sporo czasu na pielęgnowanie futerka swojego małego przyjaciela. Przygotuj się na częste kąpiele i regularne szczotkowanie włosów. Dzięki nim pies będzie wyglądał elegancko i dystyngowanie na Twojej MaltańczykOstatni na naszej liście znalazł się maltańczyk. To mały piesek, który mierzy do 25 centymetrów. Świetnie sprawdza się jako towarzysz osób uczulonych na sierść zwierząt. Chociaż jego sierść jest długa, nie wywołuje reakcji alergicznych ani jak reszta jego małych pobratymców, maltańczyk również nie potrzebuje dużo ruchu i uwielbia spać. Podczas domowych zabaw bez problemu spala kalorie, dzięki czemu nie potrzebuje długich i energicznych dobrego wychowania i socjalizacji od szczenięcia, aby nie ucierpieć z powodu lęku separacyjnego. W dorosłym wieku pies ten jest bardzo opiekuńczy, stąd też zaleca się go osobom rasy małych psów do małych mieszkań to tylko pięć wybranych przykładów. Listę tę można znacznie rozbudować i z pewnością nie zabrakłoby na niej chihuahua, boston teriera, mopsa, jamnika, cavaliera king charles’a spaniela czy rozkosznego jorka. Kolekcja zarówno dla chłopców jak i dziewczynek. Kolekcja o dużym potencjale rozwoju i poszerzenia linii - zmiana kolorystyki nosów, dodatków. Zawieszka prezentowa dołączona do każdej pluszowej zabawki - dodatkowa wartość. Maskotka Kolorowe noski Pies Forma klasycznych pluszowych zabawek. Wszystkie zabawki mają ten sam kształt noska.
co mają wspólnego niedźwiedzie i psy, zadajesz sobie pytanie? czasami więcej niż myślisz, zwłaszcza jeśli chodzi o te 25 ras psów! Zobacz i przekonaj się sam! Great Pyrenees Mountain Dog Great Pyrenees Mountain dog to duże, delikatne i inteligentne psy, które od dawna są używane jako strażnicy zwierząt i pasterze w Pirenejach górskich we Francji i północnej Hiszpanii., wyglądają podobnie do Golden Retrieverów i Labradorów, ale są lepszymi stróżami niż te dwie rasy. Nie tylko, ale są również większą rasą i mają puszystą sierść. Kiedy rodzą się szczenięta z Pirenejów, wszystkie wyglądają jak małe Miśki, z którymi można się tylko przytulać. Bernedoodle Berneńskie psy górskie wyglądają już dość modnie, ale w połączeniu z Pudlami wyglądają jak te duże, puszyste, wielokolorowe niedźwiedzie, którymi chętnie się przytulasz., Bernedoodle nie tylko będzie wyglądał jak mały miś, gdy jest szczeniakiem, ale będzie wyglądał jak niedźwiedź nawet, gdy dorośnie. te krzyżówki są jednymi z najbardziej inteligentnych, ponieważ łączą mózgi dwóch potężnych ras: pudli i psów Berneńskich. Chociaż rzeczywiście będzie gwiazdą sąsiedztwa ze względu na swój wygląd, jesteśmy pewni, że wszyscy naprawdę zakochają się w jego pięknej osobowości., Sheepadoodle photo Credits: Pudles 2 Doodles kolejny szczeniak Doodle, który niewiarygodnie przypomina niedźwiedzie! Te szczenięta mają niesamowite cechy i mogą być psy średniej lub dużej wielkości. W zależności od ich starego angielskiego owczarka rodzica mogą wyrosnąć na naprawdę duże psy, które nie będą idealne psy mieszkalne. jednak, chociaż mogą zaskoczyć swoją wielkością, Owczarki są również bardzo popularne ze względu na ich płaszcz., Nie tylko jest hipoalergiczny i nie rzuca się prawie wcale, ale także ze względu na Kolory. Często nazywane są psami Panda, ponieważ często mogą mieć plamę czarnego lub białego płaszcza na jednym lub obu oczach. miniaturowy Golden Retriever Instagram: @finntheminiretriever miniaturowy Golden Retriever, czyli tzw. Comfort Retriever jest ładniejszą, mniejszą wersją standardowego Golden retrievera. Jeśli myślałeś, że w końcu oddaliliśmy się od pudli, to się mylisz., miniaturowe Golden retrievery nie są czystymi Golden retrieverami, ale są skrzyżowane z Pudlami. Czasami można je również krzyżować ze spanielami, ale często powoduje to problemy z temperamentem. Ich Pluszowy wygląd oraz praktyczny rozmiar sprawiają, że pies ten jest idealnym rozwiązaniem dla rodzin z mniejszymi domami. Black Belgian Shepherd Puppy chociaż wyglądają bardziej jak czarne wilki, gdy dorastają, Czarne belgijskie szczenięta owczarki bardzo przypominają niedźwiedzie. Jesteśmy pewni, że mama miś pomyliłaby to z własnym dzieckiem., musimy przyznać, że spośród wszystkich innych pluszowych psów, Czarny Owczarek belgijski jest najbardziej elegancki. Jednak nie pozwól, aby ich zdumiewający wygląd cię oszukać, są pełne energii i zawsze będą gotowi do gry. Poochon Poochon jest wspaniałym skrzyżowaniem Bichon frisé i pudla zabawkowego, który jest również nazywany Bichon poo lub bichpoo. Ten piękny krzyżówka „doodle” jest tak popularny ze względu na swoją przyjazną osobowość i jego wygląd pluszowego misia., wymagają wiele uwagi i uczucia, i są zazwyczaj bardzo towarzyskie psy, które uwielbiają spędzać czas wokół swoich ludzi. Tak więc, jeśli chcesz sobie jeden cute poochon puppy, mieć pewność, że wkrótce będzie ulubionym psem wszystkich. Cavachon małe misie jak psy są zwykle mieszane z rasą futrzanego futra. Podobnie jest w przypadku cavachonów. Są mieszaniną kawalerzystów i bichonów., chociaż ich temperament może być mniej milutki niż jeden z piesków, z pewnością będą pełni energii i będą starali się bawić swoimi imponującymi sztuczkami. Pomchi Pomchi jest skrzyżowaniem Pomchi i Chihuahua. Są to całkowicie słodkie, zabawkowe psy o zdecydowanej osobowości. Pomchis są bardzo opiekuńcze wobec swoich właścicieli i zrobią wszystko, aby chronić Cię przed potencjalnymi zagrożeniami(nawet jeśli tak naprawdę nie byliby w stanie). Kiedy są szczeniakami, mają taki Misiowy wygląd., Ale jak tylko dorosną, zyskują wygląd Chihuahua. Cavapoo Ooops, wygląda na to, że wszystkie krzyżówki Doodle wyglądają jak pluszaki, gdy są szczeniakami! Dzięki pudelku! Ten jest podobny do Cavachona, tyle że zamiast Bichona Cavalier Spaniel miesza się z pudlem! te psy mają kochającą i ostrożną naturę, są wyjątkowo przyjazne wobec innych ludzi i dzieci. Cavapoos są w wielu kolorach i mogą być do 14 cali wysokości., Jednak ich ostateczny rozmiar dorosłego zależy od rodzaju pudla, z którym są krzyżowane. Australijski szczeniak Labradoodle Jeśli chcesz mieć większego psa, który nadal wygląda jak mały niedźwiedź, gdy jest mały, możesz chcieć sprawdzić australijskiego Labradoodle. Te szczenięta mają wyjątkową osobowość i są najbardziej sympatycznymi zwierzętami dla każdego, kto może zapewnić im wystarczającą ilość ćwiczeń., Ta urocza rasa jest wynikiem krzyżowania 6 różnych ras: pudle, Labrador Retrievery, Irlandzkie wody spaniele, Curly Coat Retrievery, Amerykański Cocker Spaniel i angielski Cocker Spaniel. szczeniak Bouvier des Flandres Ta stara rasa, pochodząca z regionu Flandrii, słynie z tego, że doskonale nadaje się do stróżowania i jako pies stróżujący, ale także jako kochający pies rodzinny. Full grown Bouvier des Flandres to olbrzymi, silny, czarny długowłosy i brodaty pies z korą, która może zamrozić kości., Z drugiej strony szczeniak Bouviera wygląda jak słodki, malutki niedźwiedź, a nie przyszły pies. Chow-Chow Chiński Chow Chow, oprócz niebieskiego języka i charakterystycznych cech głowy i płaszcza, wygląda jak mały niedźwiedź w wielu etapach swojego życia. szczenięta Chow wyglądają jak niedźwiedzie, zwłaszcza te czarne, a podobieństwo niedźwiedzi pozostaje nawet u dorosłych psów Chow Chow., Pudel szczeniaki jedynym stworzeniem, które może przypominać dorosły, zadbany pudel, jest może inny pudel. Pudelki to jednak zupełnie inna historia. szczeniaki Pudelkowe, szczególnie te morelowe, tak bardzo przypominają misie vintage, że nie można być pewnym, który z nich jest pudlem, a który zabawką. szczenięta Eurasier Eurasier, czyli pies Euroazjatycki, należy do rodziny Spitz, pochodzącej z Niemiec., Ten średniej wielkości pies jest doskonałym domowym zwierzakiem, ale pozostaje zarezerwowany dla obcych. choć dorosłe Eurasiery wyglądają jak psy i nic więcej, szczeniaki Eurasier, zwłaszcza te ciemne (wszystkie kolory są dozwolone przez standard) wyglądają jak małe niedźwiedzie. szczenięta Akita zanim ich uszy wyprostują się i uzyskają charakterystyczne rysy twarzy podobne do LISA, szczenięta Akita wyglądają prawie jak małe misie, gdy są jeszcze małymi futrzanymi kuleczkami., nogi są dalekie od długich i wdzięcznych, które później staną się, więc wygląd niedźwiedzia wzbogacony jest głupkowatym, niedźwiedzim chodzeniem wszystkich młodych szczeniąt. Co więcej, Akita Inu jest często wyborem zapracowanych ludzi, ponieważ tolerują samotność w ciągu dnia. Pomorzanie Pomorzanie nie mogą być postrzegane jako psy, jeśli chodzi o wygląd, chociaż zdecydowanie są psami, jeśli chodzi o charakter., jednak, Pomorzanie mają tendencję do wyglądu małych, puszystych wersji misiów, zwłaszcza jako szczeniaki, zarówno wyglądem i postawą, jak i ruchem niedźwiedzia, gdy są bardzo młode. Keeshond i American Eskimo Spitz Mix Keeshond zmieszany z American Eskimo Spitz daje, jak ilustruje zdjęcie – mały miś!, żadna z tych dwóch ras nie przypomina niedźwiedzia, ponieważ pies osiąga dorosły wiek (w rzeczywistości obie wyglądają trochę jak lis), ale w młodym wieku futerkowym, Keeshond eskimoskie dziecko może łatwo przejść jako zagubiony niedźwiedź. owczarka Kaukaska owczarka Kaukaska powszechnie hodowana jako pies stróżujący i stróżujący w Europie Wschodniej i Rosji, owczarka Kaukaska to gigantyczna rasa psów, pierwotnie używana do obrony Farm i stad przed niedźwiedziami i wilkami w górach Kaukazu., Dorosłe Owczarki to ogromne, szarawe psy średniej długości, a ich pulchne, puszyste szczeniaczki wyglądają jak małe niedźwiedzie. szczenięta Samoyed zanim uzyskają zarośnięty wygląd lisa polarnego, Samoyed szczeniaki nie mają tak spiczastych twarzy i są generalnie grubsze i bardziej futrzane. wyglądając bardziej jak Owłosione płatki śniegu niż prawdziwe psy, Samoyed szczeniaki przypominają polar-niedźwiedzie dzieci, z tylko ciemnymi oczami i nosem, aby powiedzieć, która strona szczeniaka jest w pytaniu., szczenięta mastifa tybetańskiego biorąc pod uwagę rozmiar, dorosły Mastif tybetański widziany z daleka może przejść za niedźwiedzia. Ale jeśli chodzi o ich puszystość i chudość jako szczeniąt – są to cechy, które dzielą z małymi niedźwiedziami. te ogromne łapy wskazują na to, jak gigantyczny będzie szczeniak, ale również ładnie dodają się do ogólnego wyglądu niedźwiedzia., Golden doodle Pup niesamowicie popularne zarówno ze względu na świetny charakter, jak i ogólną słodkość, Golden Doodle pups przejęły internet, gdy ktoś zauważył podobieństwo między Golden doodle pups i retro pluszowe zabawki. naprawdę, spójrz na niego-kolor, Te okrągłe czarne oczy – czy miś został zaprojektowany po szczeniaku? Owczarek niemiecki, Akita i Corgi Mix Puppy ten konkretny szczeniak dosłownie wygląda jak dziecko-czarny niedźwiedź., Tak niesamowita mieszanka tych trzech ras nie może okazać się zła, prawda? na wpół wyrośnięte spiczaste uszy, okrągłe oczy, pulchne policzki, a kolor naprawdę prowadzi do przekonania, że to, co widzi, to nie szczeniak, ale mały niedźwiedź, który się pomylił i ma tendencję do szczekania. Alaskan Malamute Puppy wraz z wiekiem Alaskan malamuty stają się coraz bardziej wilcze. Ale w pewnym momencie ich szczenięcych dni, Alaskan Malamute dzieci, zwłaszcza te grubsze, wydaje się mieć pewne cechy niedźwiedzia., biorąc pod uwagę całą puszystość, ogromne łapy i policzki, te szczeniaki naprawdę wyglądają, jakby wyrosły na eleganckie, białe i szare niedźwiedzie. ALASKAN malamutes są często porównywane do Siberian husky. Sarplaninac Puppy sarplaninac Puppy, rasa używana jako psy stróżujące i pasterskie, chroniące stada przed wilkami i niedźwiedziami, można łatwo pomylić z małymi niedźwiedziami. wszystkie puszyste, pulchne i szarawe – naprawdę sprawiają wrażenie, że mogą się zgubić., Ogromne łapy, które są charakterystyczne dla wszystkich ras olbrzymich, również dodają się do obrazu. Nowofundlandczyk Ogromne łapy, puszysty płaszcz, okrągłe ciemne oczy, pulchne policzki i ogólna chudość – Nowofundlandczyk może bez problemu przejść do czarnego niedźwiedzia. Dorośli nowicjusze, biorąc pod uwagę, jak duże są, widziani siedzący z pewnej odległości, mogą również pomylić jednego z biegających w przeciwnym kierunku lub bawiących się w martwych! czy ten artykuł był pomocny?YesNo Uwaga:, Zawsze przekaż wszelkie pytania dotyczące stanu zdrowia Twojego zwierzaka do lekarza weterynarii, lokalnego szpitala dla zwierząt lub innego wykwalifikowanego lekarza weterynarii. adres e-mail gotowy
Rasa psów z dużą ilością zmarszczek nazywa się Shar Pei. Ta starożytna chińska rasa była pierwotnie używana do polowań, walk i stróżowania. Wierzono, że zmarszczki na twarzy i ciele pomagają chronić je podczas walki. Dziś Shar Peis są lojalnymi i czułymi zwierzętami domowymi, ale ich zmarszczki wymagają regularnego czyszczenia i pielęgnacji, aby zapobiec infekcjom. Więcej
Cane corso ze względu na rozpowszechnienie rasy na terenie Włoch nazywany bywa także Cane corso italiano. To pies stróżujący i obronny, mocno oddany swoim opiekunom. Jest spokojny, zrównoważony, inteligentny i bardzo spostrzegawczy. Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy to 10–11 lat. Cane corso to rasa, która uległa niemal całkowitemu wyginięciu. Jej odbudowywaniem zajęto się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Mimo że lubi przebywać w towarzystwie ludzi, potrzebuje czasu, aby przekonać się do człowieka, bowiem niełatwo obdarza go zaufaniem. Cane corso jest czuły, lubi zabawę, o ile odpowiednio się go do niej zachęci. Cane corso – historia rasy Rasa cane corso wywodzi się z Półwyspu Apenińskiego. Uważa się, że przodkiem był dawny molos rzymski canis pugnax. Cane corso to pies bardzo popularny we Włoszech, a zwłaszcza na terenach Samnium, Lukanii, Apulii oraz w prowincjach Bari i Foggia. Skąd wzięła się jego nazwa? Etymologia jest dość niepewna. Zdaniem jednych corso wywodzi się z łacińskiego cohors, co oznacza „opiekun”, „strażnik”. Inni uważają, że wiąże się z określeniem corso, które oznacza dzika i używane było do opisu psów pomagających w polowaniach na nie. Cane corso – sylwetka Cane corso to pies o muskularnej, atletycznej budowie. Kolor oczu dopasowany jest przeważnie do barwy umaszczenia, które bywa rozmaite. Spotyka się cane corso w kolorze biszkoptowym, czarnym, jasnoszarym, szarym grafitowym, jasnopłowym, szarym łupkowym, płowo-czerwonym, pręgowanym, ciemnopłowym i w wielu innych. Pies cane corso ma krótką, gęstą, błyszczącą sierść. Ze względu na niewielką ilością podszerstka warto przy brzydkiej pogodzie zadbać o jego komfort cieplny, zakładając odpowiednie ubranka. Dla czworonogów tak dużych jak psy cane corso można nabyć elementy garderoby. Cane corso – zachowanie i charakter Rasa psa cane corso przez niezwykle okazałe rozmiary odstrasza nieco swoim wyglądem. To na szczęście mylne pierwsze wrażenie, bowiem czworonogi te są niezwykle eleganckie, zwinne, spokojne i zrównoważone. Cane corso ma łagodny charakter, zwłaszcza w stosunku do dzieci i jest mocno przywiązany do opiekunów. Potrzebuje jednak trochę czasu, by przekonać się do obcej osoby. Pies ten jest bardzo inteligentny. Szybko analizuje sytuację i podejmuje adekwatne działanie. Warto pielęgnować tę zdolność odpowiednimi interaktywnymi zabawkami. To najlepsze narzędzie do trenowania inteligencji. Wśród najbardziej popularnych są piramida/wieża łamigłówka na smakołyki, mata węchowa i piłka na smakołyki. Rasa psa cane corso jest stosunkowo mało zainteresowana szkoleniem, ale przy odpowiednim podejściu będzie podążać za wskazówkami trenera. Jego szkolenie wymaga odpowiedniej dawki wiedzy i doświadczenia. Warto wspomagać motywację psa. W tym nieocenione są przysmaki. Zobacz ofertę przysmaków dla psów Cane corso italiano nie lubi zostawać sam na długie godziny. Jego opiekunowie muszą zadbać, aby już od szczeniaka przyzwyczajany był do ich nieobecności. Co więcej, powinni zapewnić pupilowi jakieś czasoumilacze, dzięki którym łatwiej zniesie samotność. Zająć go mogą kości i naturalne gryzaki, które dodatkowo mają korzystne działanie na stan jamy ustnej. Cane corso – potrzeby Cane corso to rasa, która może mieszkać w domu, lecz ze względu na gabaryty, zamiłowanie do przebywania na świeżym powietrzu, potrzeby związane z ruchem lepiej, aby decydowały się na niego osoby posiadające podwórko. Należy zapewnić mu odpowiednią budę. Zobacz, jakie domki dla psów znajdują się w ofercie Przez jego rozmiary kłopotliwe okazać się może także podróżowanie. Najlepiej podróżować własnym samochodem, wówczas można zapewnić pupilowi dogodne warunki. Warto przeznaczyć dla niego cały bagażnik i na wypadek ewentualnych zanieczyszczeń zabezpieczyć go specjalnymi matami. Psa można przewozić w transporterze, jednak musi być wystarczająco duży, by nie ograniczał jego ruchów. Karma dla cane corso powinna być dostosowana do etapu życia, masy ciała, aktywności fizycznej i stanu zdrowia psa. Zapotrzebowanie energetyczne najlepiej ustalić ze specjalistą lub korzystać z informacji zawartych na opakowaniu karmy. Zaleca się wybieranie karm przeznaczonych dla psów dużych ras. Powinny być też wysokiej jakości, aby czworonóg nie miał problemów z utrzymaniem prawidłowej masy ciała. Cane corso – zdrowie i pielęgnacja Cane corso to rasa psa nie wymagająca specjalnej pielęgnacji. Umiarkowanie traci sierść, z wyjątkiem okresów linienia, jakie przypadają na wiosnę i jesień. Aby miał zdrową, piękną i błyszczącą sierść, wystarczy cotygodniowe wyczesanie. Konieczne jest regularne czyszczenie uszu i oczu oraz okresowe kąpanie. Cane corso italiano najczęściej zmaga się ze skrętem żołądka, padaczką i dysplazją stawów biodrowych i łokciowych. W ostatnim przypadku zapewnić trzeba źródła chondroityny i glukozaminy, które wpływają na zdrowie stawów. Olga Dąbska Milena Kostrubiec . 236 71 753 86 661 543 724 58

pies jak maskotka rasa