Powinni oni przyjąć 3 dawki szczepionki przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. 2.5. Zalecana szczepionka przeciw WZW typu B. Zalecane jest także zaszczepienie przeciw WZW typu B wszystkich osób, które dotychczas nie przyjęły szczepionki - w szczególności dzieci, młodzież i seniorów. Szczepić muszą się także osoby
8 kwietnia 2018, Dorota Kolasińska Wysokoprodukcyjne krowy mleczne są narażone w coraz większym stopniu na zapalenie wymienia. Im wyższa wydajność, tym większe ryzyko zapadalności na mastitis. Okazuje się, że poza warunkami utrzymania, prawidłowym żywieniem oraz higieną doju, można z powodzeniem wykorzystać autoszczepionki dla krów mlecznych w profilaktyce oraz leczeniu schorzeń wymienia. Czym różnią się autoszczepionki od gotowych komercyjnych szczepionek? Autoszczepionki charakteryzują się dużo wyższą skutecznością niż szczepionki komercyjne. Przede wszystkim skutecznością działania, dostępnością oraz ceną. Autoszczepionki wykonuje się w polskich laboratoriach na zlecenie lekarza weterynarii lub samego hodowcy. Szczepionki komercyjne produkowane są natomiast za granicą, na bazie szczepów tam izolowanych, gdzie występują patogeny bytujące na tamtejszych fermach. – Szczepionka komercyjna zawiera w swoim składzie wybrane antygeny bakterii „zunifikowane”, ujednolicone. Opierają się o najczęściej występujące antygeny gronkowców i E. coli. Natomiast autoszczepionka jest wykonywana w oparciu o szczepy izolowane z konkretnego gospodarstwa. Dlatego jest ona w założeniu bardziej skuteczna – przekonuje dr n. wet. Roman Jędryczko, kierownik laboratorium Vet Lab Group w Gietrzwałdzie, gdzie wytwarzane się autoszczepionki. Czym dokładnie jest autoszczepionka? Autoszczepionka jest wykonywana w oparciu o szczepy izolowane z konkretnego gospodarstwa. Dlatego jest ona w założeniu bardziej skuteczna. Autoszczepionka to rodzaj immunoprofilaktyki, który może zapobiec lub złagodzić objawy zapalenia wymienia o różnym podłożu. Szczepionki, jak wiadomo, mają na celu stymulację organizmu do wytwarzania specyficznych dla danego patogenu przeciwciał, skierowanych bezpośrednio na dany drobnoustrój. W jej składzie znajdują się wyizolowane z próbek mleka pobranych z gospodarstwa, zabite komórki patogenów oraz nieaktywne toksyny i adiuwant (substancja wspomagająca działanie szczepionki poprzez spowolnienie uwalniania antygenu). W Polsce wykonywane są autoszczepionki kompleksowe w oparciu o patogeny występujące w danym gospodarstwie. – Izolujemy patogenyz próbek mleka z ćwiartek, w których był obecny stan zapalny albo o podwyższonej ilości komórek somatycznych. Próbki mleka są do nas dostarczane w co najmniej kilka egzemplarzach, żeby wyniki były reprezentatywne dla stada – mówi dr n. wet. Jędryczko. Po co stosować autoszczepionki? Przeciwciała wytwarzane przez organizm identyfikują bakterie odpowiedzialne za stan zapalny i stymulują komórki obronne do likwidacji flory patogennej i wytwarzanych przez nią toksyn, stwarzając dzięki temu ochronę przed uszkodzeniem wymienia, a w efekcie zmniejszając ogólną liczbę bakterii oraz liczbę komórek somatycznych. Wspomaganie pracy układu odpornościowego może zabezpieczyć stado przed ponoszeniem wysokich kosztów zapalenia wymiania. Wzrost przeciwciał w organizmie zmniejsza nasilenie objawów klinicznych, skraca czas trwania infekcji i zabezpiecza przed rozwojem ponownego schorzenia o tym samym podłożu. Pobieranie próbek mleka do badań mikrobiologicznych Do badania mleka należy się odpowiednio przygotować. Próba nieprawidłowo pobrana będzie bowiem dawała zakłamane wyniki. Próbki pobiera się 2–3 godziny po doju, wymię musi być czyste i suche (aby doprowadzić je do takiego stanu wystarczy nam mydło, woda i sucha szmatka). Pierwsze strugi mleka nie nadają się na próbki, dlatego należy je zdoić, a następnie pobrać materiał do badań do odpowiednich pojemników – można też zdezynfekować wymię, a po 30 sekundach zanurzyć strzyk w roztworze dezynfekcyjnym rzadkim (posiadającym właściwości silnie penetrujące strzyk). Strzyk należy następnie wytrzeć i ponownie zdezynfekować alkoholem 70–95%. Do sterylnego pojemnika na próbki (można go nawet kupić w aptece) nachylonego pod kątem 45° należy zdoić środkową strugę mleka (ok. 5 ml). Próbki należy w następnej kolejności jak najszybciej zamrozić, jeśli nie zostaną dostarczone do laboratorium w ciągu 2 godzin po zdojeniu. Warto także dodać, że najdokładniejsze wyniki otrzyma się po badaniu mleka z każdej ćwiartki oddzielnie. Zaleca się pobranie co najmniej 6 próbek ze stada. Wyniki Próbki mleka pobranego od krowy z podejrzeniem mastitis najczęściej zawierają bakterie E. coli i Streptococcus (aż 50% badanej populacji) oraz gronkowce. W warunkach polskich zakażenie E. coli nie jest tak częste jak w krajach o cieplejszym klimacie i zawsze należy to potwierdzić. E. coli jest bowiem florą przewodu pokarmowego i łatwo o zanieczyszczenie próbki mleka. Po przebadaniu próbki wykonany antybiotykobiogram wskazuje, jaką terapię należy zastosować. W przypadku, kiedy zastosowany antybiotyk nie działa na zmniejszenie objawów lub całkowite ustąpienie, należy przeanalizować inny sposób walki z chorobą, często dokonać dalszych analiz celem wykluczenia innych schorzeń, takich jak np. Mycoplasma, chorób metabolicznych, niedoborowych, BVD, IBR, gorączki Q. Reprezentatywna próba mleka Aby wykonać autoszczepionkę na zapalenie wymienia dla stada, należy pobrać określoną liczbę próbek mleka pochodzących z różnych ćwiartek kilku krów. Reprezentatywną próbą będzie minimum 6–7 próbek mleka z ćwiartek różnych krów. – 6–7 próbek daje gwarancję izolacji wielu patogenów i jest próbą reprezentatywną, która umożliwia wykonanie skutecznej szczepionki – tłumaczy dr n. wet. Jędryczko. Skuteczność a częstotliwość podawania Szczepionki komercyjne (gotowe, produkowane przez zagraniczne firmy) podaje się jałówkom po ukończeniu 6 miesiąca życia i można je podawać co pół roku jako dawkę przypominającą. Krowy wysokocielne powinny natomiast otrzymać pierwszą dawkę szczepionki w dniu zasuszenia (np. razem z antybiotykiem i innymi preparatami wspomagającymi okres zasuszenia), po 30 dniach i na 2 tygodnie przed wycieleniem. W Polsce szczepionki komercyjne stosuje się jednak niezwykle rzadko. Ich skuteczność jest niewielka, ponieważ w swoim składzie zawierają przeciwciała skierowane przeciwko ściśle określonym szczepom występującym na fermach np. we Francji lub w Kanadzie. Z autoszczepionkami wygląda to trochę inaczej. – Istnieją 2 warianty podawania autoszczepionek. Pierwszy to 2-krotne podanie w odstępach 2–4 tygodni. Zalecamy jednak drugi wariant: 4-krotne podanie w odstępach 10-dniowych. Cena jest ta sama, ponieważ przewidujemy 8 cm3 szczepionki na krowę. W pierwszym wariancie będzie to 2 razy po 4 cm3, w drugim 4 razy po 2 cm3 – wyjaśnia dr n. wet. Jędryczko. – Szczepionka może być podawana jako profilaktyka lub szczepienie terapeutyczne. Szczepienie terapeutyczne wspomaga leczenie w przypadku obecności objawów. Stymulujemy odporność zwierzęcia, tak żeby szybciej doszło do uwolnienia od danej jednostki chorobowej – dodaje. Antybiotyk działa w sposób doraźny, natomiast autoszczepionka działa w sposób strategiczny. dr n. wet. Roman Jędryczko Autoszczepionki a antybiotykoterapia przy zapaleniu wymienia Warto wiedzieć, że autoszczepionki można stosować wraz z antybiotykami podczas leczenia mastitis. W autoszczepionce znajdują się zabite bakterie i ich toksyny, a więc antybiotyk nie będzie wpływał negatywnie na wytwarzanie przeciwciał. A wręcz przeciwnie, znacznie wspomoże terapię, wytwarzając dodatkową barierę układu odpornościowego. – Antybiotyk działa w sposób doraźny, natomiast autoszczepionka działa w sposób strategiczny – podsumowuje specjalista. Reakcja organizmu jałówek i krów na podanie autoszczepionki W literaturze wielokrotnie podkreśla się fakt, iż bardziej podatne na szczepionki są osobniki młode. Tak samo jest w przypadku ludzi. – U młodych zwierząt łatwiej jest pobudzić układ immunologiczny, który jest bardziej sprawny. Należy pamiętać, że u dorosłych krów może wystąpić immunosupresja (zaburzenia metabolizmu, w konsekwencji których powstają zmiany w narządach miąższowych, tym samym również w narządach, które są odpowiedzialne za pracę układu immunologicznego). Mówiąc kolokwialnie, dorosłe krowy mogą nie przyjmować szczepionek. W tym przypadku ogromne znaczenie mają sprawy niedoborowe i metaboliczne – wyjaśnie dr n. wet. Jędryczko. Ekspert twierdzi również, że najbardziej ekonomicznym podejściem do autoszczepionek jest rozpoczęcie ich podawania na 5 miesięcy przed wycieleniem. U młodych zwierząt łatwiej jest pobudzić układ immunologiczny, który jest bardziej sprawny. U dorosłych krów może wystąpić immunosupresja. Mówiąc kolokwialnie, dorosłe krowy mogą nie przyjmować szczepionek. dr n. wet. Roman Jędryczko Powtórne szczepienia lub dawki uzupełniające Hodowcy stosujący się do zaleceń lekarza weterynarii w kwestiach czasu oraz częstotliwości podawania autoszczepionek wykorzystują je głównie jako profilaktykę, co charakteryzuje się wysoką skutecznością. Laboratorium, któremu zleca się wykonanie kolejnej szczepionki przypominającej, posiada w swojej bazie szczepy użyte w poprzedniej szczepionki. Po przesłaniu kolejnych próbek mleka i przeprowadzeniu stosownych badań przez laboratorium szczepionka „drugiej generacji” jest uzupełniana o antygeny skierowane przeciwko nowo wykrytym patogenom. Dzięki czemu jest jeszcze bardziej skuteczna. Ceny autoszczepionki Mówiąc o cenach, musimy mieć na względzie zabezpieczenie całego stada, a nie pojedynczych krów. – Podawanie jednemu czy kilku zwierzętom szczepionki w stadzie nie ma większego sensu. Musimy zabezpieczać całe stado, począwszy od jałówek na 5–6 miesięcy przed porodem, po wieloródki. To jest samo napędzające się koło. Jeśli podamy szczepionkę, zwiększamy odporność danego zwierzęcia. W ten sposób zmniejszamy rozprzestrzenianie drobnoustrojów, zwierzęta są bardziej odporne. Mniej sieją do środowiska, mniej się zakażają. Jeśli podamy szczepionkę kilku zwierzętom w stadzie, tego zjawiska nie będziemy obserwować – tłumaczy dr n. wet. Jędryczko. Należy pamiętać, że profilaktyka immunologiczna pomoże, ale tylko wtedy, kiedy krowy są prawidłowo żywione, utrzymywane w odpowiednich warunkach, a profil zdrowotny stada jest na dobrym poziomie. Można jednakże wykonać autoszczepionkę dla jednego zwierzęcia, ale kosztuje wtedy ok. 95 zł. Natomiast jeśli autoszczepionka jest wykonywana dla całego stada (minimum 10 szt.) to koszt takiej szczepionki to 35 zł/krowę. Diametralna różnica w cenie, ale również w odpowiedzi immunologicznej stada na dane patogeny występujące w oborze. W tej cenie zawiera się 2-krotne lub 4-krotne podanie szczepionki. Rachunek roczny jest prosty: stado liczy 30 szt.; jedna szczepionka kosztuje 35 zł; szczepionki dla całego stada to koszt 1050 zł. Szacowany koszt zapalenia wymion u jednej krowy to natomiast ok. 900 zł. Podsumowując Na koniec należy podkreślić, że szczepienie według wyliczeń podaje się raz w roku w okresie zasuszenia jako profilaktykę lub wspomagająco wraz z terapią antybiotykową podczas pojawienia się objawów zapalenia wymienia. Profilaktyka zapalenia wymienia opiera się o takie działania jak dezynfekcja strzyków, prawidłowe zasuszenie, higiena podczas doju, higiena legowisk i wiele innych. Bardzo ważny aspekt prewencyjny stanowi profilaktyka immunologiczna, zainteresowanie którą powoli wzrasta wraz ze wzrastającą świadomością hodowców. Zastosowanie autoszczepionek jest w tym przypadku uzasadnione również ekonomicznie. Podczas zapalenia wymienia generowane są olbrzymie koszty spowodowane stratami mleka, zakupem preparatów leczniczych i wizytami lekarzy weterynarii. Dzięki autoszczepionkom możliwe jest zmniejszenie tych kosztów nawet o 80%. NOWOŚĆ | SU TARROCAPrzeczytaj Nawet wzorca wg COBORU

Dwa miesiące temu ruszył Narodowy Program Szczepień. Nie wszystko idzie zgodnie z pierwotnym planem założonym przez Ministerstwo Zdrowia. Ciągle zmiany w harmonogramie wywołują spore zamieszanie, zwłaszcza wśród seniorów. Do naszej redakcji przychodzi wiele listów z pytaniami i wątpliwościami. Część z nich dotyczy szczepionki, która zostanie podana osobom w wieku 60-65. Oto

Co to jest wirusowe zapalenie wątroby typu A? Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) typu A – potocznie nazywane żółtaczką pokarmową – jest ostrą chorobą zakaźną, która rozwija się w wyniku uszkodzenia wątroby przez wirusa zapalenia wątroby typu A, określanego także skrótem HAV (ang. hepatitis A virus). U małych dzieci WZW typu A najczęściej nie powoduje widocznych objawów i przebiega bez żółtaczki, ale można ją wykryć w laboratoryjnym badaniu krwi. Starsze dzieci, młodzież i dorośli chorują natomiast ciężej i dłużej. U niektórych chorych – choć rzadko – mogą wystąpić poważne powikłania: zastój żółci w wątrobie lub ostra niewydolność wątroby, która może zagrozić życiu. WZW typu A jest szczególnie niebezpieczne dla chorych na inne przewlekle choroby wątroby (np. WZW typu B lub C) – znacznie częściej wywołuje u nich ostrą niewydolność wątroby. Jakie jest ryzyko, że nieszczepione dziecko zachoruje? Źródłem zakażenia jest osoba chora na WZW typu A. Zakażenie jest przenoszone drogą pokarmową (choroba „brudnych rąk”) w wyniku spożycia skażonej wirusem żywności i wody, rzadziej natomiast przez bezpośredni kontakt z chorym lub używanymi przez niego przedmiotami (przeniesienie wirusa na rękach). Choroba łatwo się szerzy w zbiorowiskach dzieci (przedszkola, szkoły) oraz pomiędzy domownikami. Obecnie – dzięki poprawie warunków higieniczno-sanitarnych – zachorowania w Polsce zdarzają się rzadko (ok. 100 rocznie), dlatego ryzyko zakażenia jest niewielkie. Ryzyko zachorowania jest natomiast znacznie większe podczas wyjazdów do krajów, w których choroba występuje powszechnie (Europa Wschodnia i basen Morza Śródziemnego, Afryka, Azja, Ameryka Środkowa i Południowa). Jak można zapobiec zachorowaniu na WZW typu A? Ryzyko zachorowania na WZW typu A można zmniejszyć, dbając o higienę rąk ( myjąc ręce przed jedzeniem i po korzystaniu z toalety), ale postępowanie takie nie zabezpiecza przed innymi źródłami zakażenia (np. skażona żywność lub woda). Należy spożywać pokarmy i napoje tylko z wiarygodnych źródeł lub po odpowiedniej obróbce (gorące potrawy i napoje, butelkowana woda do picia itp.), szczególnie podczas wyjazdów za granicę. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania jest jednak szczepienie. Jakie są szczepionki przeciwko WZW typu A? Wszystkie dostępne w Polsce szczepionki przeciwko WZW typu A należą do szczepionek „nieżywych”i zawierają nieaktywny wirus. W Polsce dostępne są szczepionki Havrix Junior (od 1. rż.), Avaxim (od 16. rż.), i Havrix Adult (od 19. rż.), a także przeznaczona dla dorosłych szczepionka skojarzona przeciwko WZW typu A i typu B (Twinrix adult). Ich skuteczność i bezpieczeństwo są podobne. Porozmawiaj o nich z lekarzem. Czy szczepienie jest skuteczne? Szczepionki są bardzo skuteczne: już 15 dni po podaniu pierwszej dawki szczepionki ochronne przeciwciała stwierdza się u 80–98% osób, a po miesiącu u 96–100% osób; po kompletnym cyklu szczepienia przeciwciała ochronne stwierdza się u 100% szczepionych; po kompletnym szczepieniu aż 94–100% osób nie zachoruje na WZW typu A. Ochrona po szczepieniu jest długotrwała, prawdopodobnie utrzymuje się przez całe życie. Dawki przypominające nie są więc potrzebne. Czy szczepienie jest bezpieczne i dobrze tolerowane? Szczepionka jest bezpieczna i dobrze tolerowana. Niepożądane odczyny poszczepienne (NOP) występują rzadko. Najczęściej są to reakcje miejscowe, takie jak ból, obrzęk i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia. Bardzo rzadko może wystąpić nadwrażliwość na składniki szczepionki. Szczepionki są stosowane od wielu lat w różnych krajach na świecie i jak dotąd nie zanotowano poważnych ani ciężkich NOP. Kogo szczepić? Szczepionki przeciwko WZW typu A są przeznaczone dla dzieci, które ukończyły 1. rok życia, oraz dla młodzieży i dorosłych. Według Programu Szczepień Ochronnych (PSO) szczepienie przeciwko WZW typu A zgodnie jest zalecane osobom planującym wyjazd do krajów o dużym ryzyku zachorowania na WZW typu A (np. na wakacje), osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności lub usuwaniu odpadów komunalnych, a także wszystkim dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym oraz młodzieży, które nie chorowały na WZW typu A. Kiedy i jak szczepić? Kompletny schemat szczepienia składa się z 2 dawek szczepionki podanych w 6–12-miesięcznym odstępie, najwcześniej po ukończeniu 12. miesiąca życia dziecka. Szczepionki podaje się w postaci zastrzyku domięśniowego. Szczepienie można wykonywać jednocześnie z podawaniem innych szczepionek przewidzianych w PSO, ale w osobnych strzykawkach i w inne okolice ciała. Zaleca się podawanie obu dawek tego samego preparatu. W razie jego braku dopuszcza się wykonanie drugiego szczepienia (drugiej dawki) szczepionką innego producenta. Które dzieci nie powinny być szczepione? Nie należy szczepić, gdy występują uniwersalne przeciwwskazania do szczepienia (zobacz: Szczepienia - niepożądane reakcje i przeciwwskazania). Czy szczepienie jest bezpłatne? Nie, szczepienie przeciwko WZW typu A należy do kategorii zalecanych, odpłatnych.

Osobom z obniżoną odpornością poleca się szczepienia przeciwko: ospie wietrznej, grypie, sepsie meningokokowej, zakażeniom pneumokokowym. Dodatkowe szczepienia zalecane są także przed wyjazdem na tereny, gdzie istnieje ryzyko zakażenia. Przed wyjazdem do krajów tropikalnych najlepiej zaszczepić się przeciw wirusowemu zapaleniu

Podstawowym zadaniem szczepionki mikoryzowej jest dostarczenie do gleby pożytecznych grzybów. Ma ona postać płynnej zawiesiny lub proszku. Większą skuteczność wykazuje jednak pierwszy rodzaj i to właśnie taki lepiej wybrać. Zastosujemy ją nie tylko do uprawy roślin ozdobnych, ale także drzew i krzewów owocowych.
Międzynarodowa Książeczka Szczepień (International Certificate of Vaccination and Prophylaxis) jest oficjalnym dokumentem potwierdzającym przebycie szczepień lub innej formy profilaktyki przed podróżą. Książeczka bywa nazywana „żółtą książeczką” lub „medycznym paszportem turysty”. Aktualnie obowiązujący w naszym
. 450 108 509 440 538 247 333 279

szczepionki dla kur gdzie kupić